“സംഗതി ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ആണെങ്കിലും വിഷു എന്ന് കേള്ക്കുമ്പോള് ഞാനും പഴഞ്ചന് ആകും. തീര്ന്നില്ല ഇപ്പത്തെ രണ്ടിഞ്ച് ആണിക്കൊന്നും പണ്ടത്തെ വലിപ്പം ഇല്ല എന്ന് വിശ്വസിക്കുകയും ചെയ്യും! കാരണം ഈ ഓര്മ്മകള് ഇല്ലെങ്കില് ഞാനില്ല. ഭൂതകാലത്തില് എങ്ങോ ആണ് ജീവന്റെ വേര് ആഴ്ന്നിറങ്ങി പടര്ന്നത് എന്നും , മറവികള് കൊണ്ടത് പിഴുതു കളഞ്ഞാല് അന്ന് മരിച്ചു പോകും ഞാനെന്നും വിശ്വസിക്കുന്ന മണ്ടന് ആയതുകൊണ്ട്...
കാത്തിരുന്നു കാത്തിരുന്നു ഓരോ നിമിഷവും ആസ്വദിക്കുന്ന അറുപതു ദിവസങ്ങളാണ് വിഷുവും അതിന്റെ പ്രാന്ത പ്രദേശങ്ങളും എന്നതിനാല് ആ കാലയളവില് സംഭവിക്കുന്നതെല്ലാം മനസ്സിലങ്ങനെ തറച്ചു കിടക്കും.
മണം
----------വിചിത്രമായിരിക്കാം എന്നാലും ഓരോ ഉത്സവത്തിനും ഓരോ മണമാണ്..നനഞ്ഞ മണ്ണിന്റെയും ചാണകത്തിന്റെയും തുമ്പയിലയുടെയും മണമാണ് ഓണത്തിന് എങ്കില് ഉണങ്ങിയ മണ്ണിന്റെയും പറങ്കിയണ്ടി ചുടുന്നതിന്റെയും വെടിമരുന്നിന്റെയും മണമാണ് വിഷുവിനു..അണ്ടിയും വിഷുവും തമ്മില് എന്തിരടെ എന്ന് സംശയിക്കണ്ട. ഒരു ബന്ധവും ഇല്ല, പക്ഷെ ഈ കാലത്താണ് നാട്ടില് പറങ്കിയണ്ടി പാകമാകുന്നത്. അണ്ടി ചുടുന്ന മണമില്ലാത്ത ഒരു പറമ്പോ ഇടവഴിയോ നിരത്തോ അപ്പോള് കാണില്ല..അധികം മെനക്കെടോന്നും ഇല്ല.ഒരുപിടി ഓലക്കണ്ണിയും തീയും മതി അഞ്ചു പത്ത് അന്ടികള് ചുട്ടെടുക്കാന് അസ്സലായി കറുത്ത് വന്നാല് ഇരിക്കുന്ന പലകയോ കല്ലോ എടുത്തു വയര് മേലോട്ട് ആക്കി കിടത്തിയ അണ്ടിയെ ഒരു കുത്ത്. തോട് ചതഞ്ഞു പരിപ്പ് പുറത്തു വരും.
പടകം
-------------ബാലമംഗളത്തിലും പൂമ്പാറ്റയിലും ഒക്കെ ‘പടക്കം ‘ എന്ന് വായിക്കുമ്പോള് ചിരി വരുമായിരുന്നു. ഈ ഇരട്ടിപ്പ് ഞങ്ങള്ക്കില്ല. ഞങ്ങള് പടകം എന്നെ പറയാറുള്ളൂ.പടകങ്ങളുടെ രാജാവ് ആരാണെന്ന് ചോദിച്ചാല് സംശയമില്ല പനോല്പ്പടകം തന്നെ.അതായത് പനയോലപ്പടക്കം.അപ്പംവിരലിന്റെ നഖത്തിന്റെ വലിപ്പം മുതല് ഒത്തൊരു എഗ്ഗ് പപ്സിന്റെ വലിപ്പം ഉള്ള മുട്ടന് ജാതി വരെയുണ്ട് അങ്ങനത്തെ ഒന്ന് പൊട്ടിയാല് ദിക്ക് എട്ടും കിടന്നു കിടുങ്ങും.
ബ്രാന്ഡ് ഏതായാലും മാലപ്പടക്കങ്ങള് എല്ലാം ഞങ്ങള്ക്ക് ‘കോവ’യാണ്. – കൊവപ്പടകം.
ഇഷ്ടികച്ചുവപ്പു നിറം. ഇരുപത്തഞ്ച് എണ്ണത്തിന്റെ മാല മുതല് ഇരുന്നൂരിന്റെ വരെ ഉണ്ട്.
വല്യ വിഷുവിനു ഊണ് കഴിഞ്ഞ ശേഷം ആണ് ഏറ്റവും വലിയ കോവപ്പടകം പൊട്ടിക്കുന്നത്.
മത്താപ്പ് , കേപ്പ് ( പൊട്ടാസ് ),പാമ്പ് ഗുളിക,കമ്പിത്തിരി ഇത്യാദികള് മൈനര്മാരുടെ കുത്തകയാണ്. പൊട്ടാസ് രണ്ടു തരം കിട്ടും. ലൂസും റോളും. റോള് പൊട്ടാസ് തോക്കില് ഇടാന് പാകത്തില് ഉണ്ടാക്കിയതാണ്. ലൂസ് പൊട്ടാസ് കണ്ടാല് പെണ്ണുങ്ങള് തൊടുന്ന ഒട്ടിപ്പ് പൊട്ടിനെ പോലെ ഉണ്ടാകും. കുട്ടിച്ചാത്തന്മാരിലെ സാഹസികര്ക്ക് ലൂസ് പൊട്ടാസ് കൊണ്ട് പല പരിപാടികള് ആണ്. അഞ്ചു പത്തെണ്ണം അട്ടിക്കു വച്ച് അതിന്റെ മേലെ പരന്ന ഒരു കുഞ്ഞു കല്ലും കയറ്റി വച്ച് വേറെ വലിയൊരു കരിങ്കല്ലെടുത്തു ഇതിന്റെ മുകളിലേക്ക് ഇട്ടു ഓടിക്കളയും. ചില ഗജപോക്കിരികള് കണ്ണ് തെറ്റിയാല് പാക്കട്ടോടെ തുറന്നു അടുപ്പിലോക്കെ നിക്ഷേപിച്ചു കളയും!
പൊട്ടുന്നവരില് ഭയങ്കരന്മാര് പനോല, (അമിട്ട് ( ഗുണ്ട് )കുരുവി, സരസ്വതി,തുടങ്ങിയവരാണ്.
ഏറ്റവും കൌതുകം ഉണ്ടാക്കുന്നയാള് പക്ഷെ വാണം ആണ് ! നീളന് കഴുത്ത് ഉള്ള കുപ്പിയില് വച്ചാണ് തീ കൊടുക്കുക. പറമ്പില് തലങ്ങും വിലങ്ങും തെങ്ങുകള് ഉള്ളതിനാല് ഒരു വാണം മുകളില് ചെന്ന് മനോഹരമായി പൊട്ടുന്നത് കണ്ടിട്ടുള്ളവര് ചുരുക്കമായിരിക്കും ! വയനാട്ടില് വച്ച് ഒരിക്കല് ഒരു വാണം പണി തന്ന അനുഭവം ഉണ്ട്. മുറ്റത്ത് കുപ്പിയില് വച്ച് വല്യച്ചന് തീ കൊടുത്തതും കുപ്പി ചെരിഞ്ഞു വീണതും ഒരുമിച്ചു. ആകാശത്തേക്ക് പോകേണ്ട വാണന് പോയത് കോലായ , നടുവകം വഴി അടുക്കളയിലേക്കു ! കൊട്ടതളത്തില് പാത്രം കഴുകുകയായിരുന്നു വല്യമ്മയുടെ മുന്നില് കിടന്നു വാണന് പൊട്ടി. ഇടയ്ക്കിടെ ചെറിയ മാനസിക അസ്വാസ്ഥ്യം വരുമായിരുന്ന വല്യമ്മ ഇതൊരു ആയുധമാക്കി. നിങ്ങക്ക് എന്നെ കൊല്ലാന് ഉള്ളപരിപാടി ആണല്ലേ എന്ന് വല്യച്ചനെതിരെ ആരോപണം ഉണ്ടായി. വല്യച്ചന് ശശിയായി . ( എന്റെ അമ്മാവന്റെ പേര് ശശി എന്നാണു കേട്ടോ. പക്ഷെ ആളു ശശി അല്ല. ഞാന് ജീവിതത്തില് കണ്ട മാതൃക പുരുഷന്മാരില് ഒരാള് )
പടക്കങ്ങളിലെ മിത വാദികളും സുന്ദരികളും ആണ് പൂത്തിരി, കമ്പിത്തിരി,ചേരട്ടപടകം തുടങ്ങിയവര് .പൂതിരിയെ തന്നെ മേശപ്പൂവ് , ഇളനീര് പൂവ് എന്നൊക്കെ ഉള്ളിയേരി ബാലുശ്ശേരി രാജ്യങ്ങളില് തന്നെ പറഞ്ഞു വരുന്നു. അപ്പോള് മറ്റു രാജ്യങ്ങളിലെ വായനക്കാര് ഈ പേരുകള് ഒക്കെ വായിച്ചു വാ പൊളിക്കും എന്ന് നന്നായി അറിയാം.ഉള്ളിയേരി പത്തൊന്പത്തിലെ അരുമ്പയില് അമ്പലത്തിലാണ് ഏറ്റവും വലുതും മനോഹരവും ആയ ഇളനീര് പൂ കണ്ടത്. ചേരട്ട പടകം നിലത്ത് കിടന്നു കറങ്ങുന്ന നിലചക്രം ആണെങ്കിലും ചിലത് പൊട്ടും. ഒരിക്കല് ഷബില് ഗള്ഫില് പോയ ഒരു ദിവസത്തിന്റെ തലേന്ന് വിഷു ആയിരുന്നു. പ്രദേശത്തെ തെങ്ങിന് തൈകള്ക്ക് പോലും ഫിറ്റായ ദിവസം രാധേട്ടന്റെ കൈയില് നിന്ന് താഴെ വീണ ഉടന് ചേരട്ട പടകം ഒച്ചയോടെ പൊട്ടി.
വിഷുവിന്റെ പിറ്റേന്ന് ചില കലാ പരിപാടികള് ഉണ്ട് ഈ പടകങ്ങളും കൊണ്ട്.
പൊട്ടാതെ കിടക്കുന്ന കൊവയും പനയോലയും എല്ലാം പെറുക്കി കെട്ടഴിച്ചു വെടിമരുന്നു കടലാസില് തൂവി കത്തിക്കുകയോ പനയോല ചീന്തി പുതിയ പടകം തെരയ്ക്കുകയോ ചെയ്യും. ഒരിക്കല് അത്തരമൊരു ഗവേഷണത്തിന് ഇടെ എനിക്ക് പണികിട്ടി. വയനാട്ടില് വച്ചാണ്. പനോല പടകം അഴിച്ചു മരുന്ന് പേപ്പറില് ചെരിഞ്ഞു. രണ്ടു കൈയിലും മരുന്ന് പുരണ്ടു കിടക്കുന്നത് നോക്കാതെ തീപ്പെട്ടി ഉരച്ചു. ഭും എന്ന ഒച്ചയെ ഓര്മ്മയുള്ളൂ. ഞെട്ടല് കഴിഞ്ഞപ്പോള് കൈകള് നോക്കി. നീലനിറം ! നീറ്റലും.
പതിവ് പോലെ ഒരു മാലാഖയെ പോലെ വല്യമ്മ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു. വലിയൊരു വാഴയുടെ പോള അപ്പാടെ ഉരിഞ്ഞു കൊണ്ട് വന്നു നീരോടെ രണ്ടു കൈയും പൊതിഞ്ഞു വച്ചു. ഏതാണ്ട് ഒരു മണിക്കൂര് കഴിഞ്ഞു അഴിച്ചു വിട്ടു. നീറ്റല് പോയി. പൊള്ളലും !
പുരകെട്ട്
------------------വിഷുവിനു മുന്പോ വിഷു കഴിഞ്ഞു ഉടനെയോ ആയിരുന്നു പുരകെട്ട് സീസണ് .നാട്ടില് എണ്പതു ശതമാനം എങ്കിലും ഓല മേഞ്ഞ വീടുകള് ആയിരുന്നു. അവയില് പനയോലയുടെ തന്നെ ഭിത്തി ഉള്ള ‘ചെറ്റകള് ‘ , ഇടത്തരം വലിപ്പമുള്ള ഓലപ്പുരകള് , രണ്ടു തട്ടുള്ള മാളികകള് എന്നിവ എല്ലാം ഉണ്ടായിരുന്നു. ഇതില് ഒരു ഇടത്തരം ഓലപ്പുര ആയിരുന്നു എന്റേത്.
ഒരു ചരൂന്റെ അകവും, തെക്കേ അകവും നടുക്കാതെ അകവും, അടുക്കളയും ഇതിനെല്ലാം പൊതുവായി നീണ്ട ഒരു കൊലായയും.. ചാണകം മെഴുകിയത് ആണ് നിലം. ചാണകവും വെള്ളിലയും കരിക്കട്ടയും ചേര്ത്താണ് ആഴ്ചയിലും നിലം മെഴുകല്. അമ്മയോ മൂത്തമ്മമാരോ ആരെങ്കിലും കുന്തിച്ചിരുന്നു നിലം കറുപ്പിക്കും..ബസിന്റെ വൈപ്പര് പോലെ അവരുടെ കൈകള് നിലത്ത് അര്ദ്ധ വൃത്തങ്ങള് വരച്ചു കൊണ്ടിരിക്കും.
കോലയുടെ അങ്ങേ അറ്റത് അടുക്കളയുടെയും അമ്മിത്തണയുടെയും മുന്നില് ഒരു തെങ്ങുണ്ട്. അതായത് കോലായില് തന്നെ! വീട് ഉണ്ടാക്കിയ ആള് കാണിച്ച ദയ. ആ തെങ്ങിനെ മുറിക്കാതെ അതിനു ചുറ്റും അങ്ങ് പുരകെട്ടി. മഴ പെയുംപോള് തടിയിലൂടെ വെള്ളം ഒലിച്ചുവന്നു അതിനടിയിലെ തളത്തില് കെട്ടി നില്ക്കും. അതില് കാലിട്ട് ഇരിക്കാന് വല്ലാത്തൊരു സുഖമാണ് ..
പുര കെട്ടി മേയല് രണ്ടു ദിവസത്തെ പരിപാടിയാണ്. ഒന്നാം ദിവസം പുര പൊളിക്കല് ആണ്.കര്യോലയും കര്യോലപ്പനോല യും മുറ്റത്ത് നിറയും..അലകിന്റെ അസ്ഥിപഞ്ജരം കാണിച്ചു അന്ന് രാത്രി വീട് നഗ്നയായി കിടക്കും.ഒരു കാര്യം പ്രത്യേകം പറയട്ടെ..എന്റെ ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും മനോഹരങ്ങളായ ദിവസവും രാത്രിയും അത് തന്നെയായിരിക്കും. രണ്ടു കാരണങ്ങള് ആണ് അതിനു..
ഒന്ന് : നഷ്ടപ്പെട്ടു എന്ന് കരുതിയ പല നിധികളും തിരികെ കിട്ടുക മിക്കവാറും അന്നായിരിക്കും. അരികു പൊടിഞ്ഞ കോട്ടികള് , സ്ലേറ്റ് പെന്സിലുകള് , തുരുത്യാട് സ്കൂളില് നിന്ന് കോച്ചിയ കളര് ചോക്കുകള് ,’സിനിമ കാണാന് ‘ കിഴക്കയില് അമ്പലത്തില് അച്ഛന് വാങ്ങിതന്ന ഫിലിം കൂട് ,ഒരു കെട്ടു തീപ്പെട്ടി ചിത്രങ്ങള് , കല്യാണ വീടിന്റെ എല്ലാം പിന്നില് നിന്ന് ശേഖരിച്ച മഞ്ഞയും നീലയും നിറമുള്ള പക്ഷികള് നിറഞ്ഞ ശീട്ടുകള് അങ്ങനെ എന്തെങ്കിലും അമൂല്യമായ ശേഖരങ്ങള് ..
രണ്ടു : മേല്ക്കൂര തുറന്നിട്ട വീട്ടില് നക്ഷത്രങ്ങളെ കണ്ടു ഉറങ്ങുക. അനന്തതയില് നിമിഷ ചിത്രങ്ങള് വരച്ചു മാഞ്ഞു പോകുന്ന ഉല്ക്കകള് , കരിപ്പൂരില് ഇറങ്ങാതെ പോകുന്ന വിമാനങ്ങള് എന്നിവ കുഞ്ഞു പൊട്ടിന്റെ വലിപ്പത്തില് കാണാം. ചിലപ്പോള് മിന്നാമിനുങ്ങുകളും ഇറങ്ങിവരും..നിലാവ് പുതച്ചു കിടന്നു എപ്പോഴാണ് ഉറങ്ങിയത് എന്ന് ഓര്മ്മ കാണില്ല..
രണ്ടാം ദിവസം രാവിലെ പണിക്കാര് എത്തും.എഴുവലത്തെ ബാലക്കുറ്പ്പ് , ചെനികണ്ടി രാഘവന് കുട്ട്യാട്ടനും ബാലന് നമ്പ്യാരും, ഇടത്തില് ബാലന് നായര് ,ചാലിലെ ഗോവിന്ദ കുറുപ്പ് ചേട്ടന് എന്നിവരും മൂതച്ചന്മാരും ആണ് പണിക്കാര് . ഓലയും പനയോലയും കോര്ത്തു കൂരയില് കെട്ടാന് മൂര്ച്ചയുള്ള വലിയൊരു ഇരുമ്പ് സൂചിയും എല്ലാരുടെയും അടുത്ത് കാണും. ( ഇതേ സൂചി കൊണ്ട് തന്നെ ആണ് പൈക്കളുടെ മൂക്ക് കുത്തി കയര് ഇടുന്നത്. മൂതച്ചന്മാരില് ഒരാള് അതില് അഗ്രഗണ്യന് ആണ്. എന്തായാലും വാകയാട് എവിടെയോ വയലില് ഉഴുത്തിനു പോയപ്പോള് ആണ് അങ്ങേരുടെ മുന് നിരയിലെ മൂന്നു പല്ലുകള് ഏതോ അറാമ്പിറന്ന മൂരിക്കുട്ടന് കുത്തി കൊഴിച്ചത്. )
പുരകെട്ട് ഏഴു മണിക്ക് തന്നെ തുടങ്ങും.വന്ന ഉടന് ഒരാഴ്ച മുന്പ് പാളയില് വെള്ളം നിറച്ചു അതില് പോതിര്ത്തു വച്ചിരിക്കുന്ന പാന്തോന് ചീന്തി പാകമാക്കി കെട്ടാക്കും. ( ഓല മെടലിന്റെ പള്ളയുടെ തൊലി ചീന്തിയെടുക്കുന്നത് ആണ് പാന്തോന് , പാന്തം എന്നും പറയും. ) ഈ നാരുകള് സൂചിയില് കോര്ത്ത് ആണ് ഓലയും കര്യോല യും പനയോലയും അട്ടിക്കു വച്ചു അലകില് ചേര്ത്ത് തുന്നുന്നത്. – കര്യോല എന്നാല് കരിയോല . പുര പൊളിക്കുമ്പോള് മാറ്റി വയ്ക്കുന്ന അധികം നശിചിട്ടില്ലാത്ത പഴയ ഓലയാണിത് ..ഓലകള് അട്ടിക്കു ഇട്ടിരിക്കുന്ന ഓലപ്പറത്തിന്റെ അരികില് കൂട്ടിയ കല്ലുകളില് രാവിലത്തെ പുഴുക്കിനും ഉച്ചയ്ക്കതെ ഊണിനും രണ്ടു തരം കൂട്ടാനും , പായസതിനും ഉള്ള അടുപ്പുകള് എരിയും..വലിയൊരു അശോകത്തിന്റെ ചുവട്ടിലാണ് ഓലപ്പറം. അതിന്റെ മേലെ വലിഞ്ഞു കയറിയാല് പൂവ് പറയ്ക്കാം. ഇന്നോളം കണ്ടിട്ടുള്ള ഏറ്റവും മനോഹരമായ പൂക്കളില് ഒരാള് അശോകത്തിന്റെ ചുവപ്പും മഞ്ഞയും വെള്ളയും കലര്ന്ന പൂക്കളാണ് ..താഴെ നിന്നുകൊണ്ട് നാല് ഭാഗവും ആദ്യം കെട്ടും. പിന്നെ പുരപ്പുറത്തു കയറിയിരുന്നു മേലോട്ട് മേലോട്ട് കെട്ടിപോകും. താഴെ നിന്ന് ഓലയും പനയോലയും മേലോട്ട് ചാടിക്കൊടുക്കും. ഒരു പുത്തന് ഓലയും ഒരു കര്യോലയും ചേര്ത്താണ് ചാടിക്കൊടുക്കുക. കര്യോല പുത്തന് ഓലയുടെ അറ്റത് കോര്ത്തിരിക്കും. മേലെ ഇരിക്കുന്ന ആള് വിദഗ്ദമായി അത് പിടിച്ച ശേഷം ഓലകള് വേര്പെടുത്തി അരികില് നേരത്തെ പിടിച്ചു വച്ച പനയോലയുടെ കെട്ടില് നിന്ന് ഒരെണ്ണം വലിച്ചു എല്ലാം ചേര്ത്ത് കെട്ടും..
വീപ്പാളയും പനമ്പട്ടയുടെ കുപ്പയും.
----------------------------------------------------------------------രണ്ടു തരം പനകളെ ആണ് എനിക്ക് പരിചയം. അതിലൊന്ന് കള്ളുചെത്തുന്ന കൂറ്റന് പന. അതിന്റെ പട്ട ആനയ്ക്ക് കൊടുക്കാന് വെട്ടികൊണ്ട് പോകും. കുലച്ച പനയോളം ചേതോഹരമായ ഒരു കാഴ്ച വേറെ കാണാന് പ്രയാസമാണ്. ധാരാളം മുടിയുള്ള പെണ്ണുങ്ങളെ കണ്ടാല് സൌന്ദര്യ ആസ്വാദകരായ വിദ്വാന്മാര് പതുക്കെ പരസ്പരം പറയും“ ഊയിന്റെ അമ്മോ,ഓളെ മുടി കാണണ്ടേ പനന്കൊല പോലെണ്ട് “
ഈ പന മുറിച്ചാല് അതിന്റെ തടി ഉരലില് ചതച്ചു വെള്ളത്തില് ഇട്ടു പൊടി അരിച്ചെടുത്ത് പലഹാരം ഉണ്ടാക്കും. പന വെരകിയത് എന്നാണു പറയുക. ഹല്വ പോലെയോ ഉപ്പുമാവ് പോലെയോ ഉണ്ടാക്കാം.
ഇതല്ല രണ്ടാമത്തെ പനയാണ് വീട്ടിലെ കുപ്പത്തൊട്ടി ആകുക. പുര മേയാന് ഉള്ള ഓല ഈ പനയില് നിന്ന് ആണ് മുറിക്കുക എന്നതിനാല് ഓരോ വീട്ടിലും മൂന്നുംനാലും പന ഉണ്ടാകും. വലിയ പന മടലുകള് നാലു ഭാഗത്തേക്കും എറിച്ചു നില്ല്കും. താഴെ വെട്ടിയ ഓലയുടെ മടലുകള് തട്ട് തട്ടായി കിടക്കും. അതിലാണ് പൊട്ടിയ ഗ്ലാസും, കണ്ണാടിയും , കുപ്പിയും എല്ലാം കൊണ്ടിടുക.
വീപ്പാള എന്നാല് വീശുന്ന പാളയാണ്. വിഷുക്കാലം ഉഷ്ണക്കാലം കൂടെയാണല്ലോ. ആണുങ്ങള് ഓരോരുത്തര്ക്കും ഓരോ വീപ്പാള ഉണ്ടാകും. എസിയോ കൂളറോ ഫാനോ ഇല്ലാത്ത അവര് ഉച്ചയ്ക്ക് വീപ്പാളയും വീശി ഉപ്പൂത്തി കട്ടിലില് നീണ്ടു നിവര്ന്നു കിടക്കും..
ഇല്ലായ്മയ്ക്ക് ഒരു സൌന്ദര്യമുണ്ട്..ബാല്യമാണ് അത് പഠിപ്പിച്ചത്. അത് കൊണ്ട് തന്നെയാണ് ബാല്യത്തെ ഇത്രമേല് സ്നേഹിച്ചു പോകുന്നതും..തേങ്ങയും അണ്ടിയും അടയ്ക്കയും പെറുക്കി കൊയിന്നേട്ടന്റെ - ഗോവിന്ദന് ചേട്ടന്റെ - പീട്യേല് കൊടുത്ത് വാങ്ങുന്ന പടകം പൊട്ടുമ്പോള് ഒരു പ്രത്യേക ശബ്ദമാണ്..കടല മുട്ടായിക്കും ശര്ക്കരക്കും ഒരു പ്രത്യേക മധുരമാണ്.വിഷുവും അങ്ങനെ തന്നെ. മാങ്ങചൊന കൊണ്ട് പൊള്ളിയ മൂക്കും,ചരലില് ഉരഞ്ഞു തോല് പോയ കാല്മുട്ടും വിഷുവിന്റെ സമ്പാദ്യങ്ങള് ആയിരുന്നു.പപ്പടവും പായസവും ഉള്പ്പെടെയുള്ള അപൂര്വമായി മാത്രം ലഭിക്കുന്നൊരു മൃഷ്ടാന്ന ഭോജനം എന്നതില് കവിഞ്ഞു ഒരു ദൈവമോ മതമോ എന്റെ വിഷുവിനു ഉണ്ടായിരുന്നില്ല..വല്യച്ചന്റെയും ഇളയച്ചന്റെയും കൈയില് നിന്നും കിട്ടിയിരുന്ന പത്തോ ഇരുപതോ രൂപയോ പ്രതീക്ഷകളെ തെറ്റിച് കൊണ്ട് ശശി അമ്മാവന് തരാരുണ്ടായിരുന്ന നൂറു രൂപയുടെ ബമ്പര് കൈനീട്ടമോ പക്ഷെ അങ്ങനെ മനസ്സില് നില്ക്കുന്നില്ല..
..
അതെ,“ ഇപ്പത്തെ രണ്ടിഞ്ചു ആണിക്ക് ഒന്നും പണ്ടത്തെ വലിപ്പംല്ല “
ഇല്ലായ്മയ്ക്ക് ഒരു സൌന്ദര്യമുണ്ട്..ബാല്യമാണ് അത് പഠിപ്പിച്ചത്. അത് കൊണ്ട് തന്നെയാണ് ബാല്യത്തെ ഇത്രമേല് സ്നേഹിച്ചു പോകുന്നതും..ഓര്മ്മകള് മാറ്റി കൊടുത്താല് കറന്സി കിട്ടുമായിരുന്നെങ്കില് അതുപയോഗിച്ച് ഞാന് ചെയ്യുക കഴിഞ്ഞ കാലത്തിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു പോകാന് സഹായിക്കുന്ന ഒരു യന്ത്രം കണ്ടെത്തുക തന്നെ ആയിരിക്കും.. അല്പം സ്ഥൂലമായെങ്കിലും ഓർമ്മക്കുറിപ്പ് ഇഷ്ടമായി . ചുരുക്കി എഴുതാനും അക്ഷരത്തെറ്റു കുറക്കാനും ഉപദേശം . :D
ReplyDeleteവായനയ്ക്ക് ഒരുപാട് സന്തോഷം..
Deleteഅക്ഷരത്തെറ്റ് കടന്നു വന്നത് സങ്കടകരം തന്നെ.
കാരണം എന്നും അക്ഷരതെറ്റുകള് ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുന്ന ആളുകളില് ഒരാള് ആയിരുന്നു ഞാനും.
ഇത് സംഭവിക്കാന് കാരണം ഇവിടെ നേരിട്ട് ടൈപ്പ് ചെയ്യുന്നതിന് പകരം വേര്ഡ് ഇല് ഓഫ് ലൈനില് ടൈപ്പ് ചെയ്തു പിന്നീട് കോപ്പി ചെയ്തു പേസ്റ്റ് ചെയ്തത് കൊണ്ടാണ് .. മറ്റു പോസ്റ്റുകളും പരിശോധിക്കുമല്ലോ ?
ഒരിക്കല് കൂടെ സ്നേഹോപദേശത്തിനും വായനയ്ക്കും നന്ദി :)
ഇപ്പത്തെ രണ്ടിഞ്ചു ആണിക്ക് ഒന്നും പണ്ടത്തെ വലിപ്പംല്ല
ReplyDeleteസത്യാണ്
എഴുത്ത് നന്നായിരിക്കുന്നു
ഒരുപാട് പഴയ ഓര്മ്മകള് നല്കി
സ്ലേറ്റും ഐ പാഡും ഒരേ കൌതുകത്തോടെ ഉപയോഗിക്കാന് കഴിഞ്ഞ തലമുറയിലെ കണ്ണിയാണ് ഞാനും ട്ടോ
സബീര് മേലേതില്
നന്ദി സബീര് :)
DeleteLove...and love Vignesh...
ReplyDeleteAlways with love..Thank you..
DeleteThis comment has been removed by a blog administrator.
ReplyDelete
ReplyDeleteനന്നായി വിഘ്നെഷേട്ടാ....
ബഹുനില കെട്ടിടത്തിലെ കമ്പ്യൂട്ടറുകൾ നിരത്തി വെച്ച സ്റ്റോപ്പിൽ നിന്നും ഒരു
വണ്ടി പിടിച്ചു നേരെ ട്രൌസറിന്റെ രണ്ടു പോക്കറ്റിലും കൈനീട്ടം കിട്ടിയ ചില്ലറകളും നിറച്ചു
പാലക്കടാൻ മേടചൂടിൽ ഐസുകാരൻ സായ് വിനെ കാത്തുനില്ക്കുന്ന സ്റ്റോപ്പിൽ ചെന്ന് വണ്ടിയി റങ്ങി....
ഓർമ്മകൾക്കെന്തു സുഗന്ധം..... നന്ദി തുടരുക....
പക്ഷെ:ഇപ്പത്തെ ഓലപ്പടക്കത്തിനൊന്നും പണ്ടത്തത്ര അമരം (ശബ്ദം )പോരാ....
ലിവിൻ കുമാർ
ശരിയാടാ :)
Deleteതാങ്കള് വളരെ രസകരമായി പഴയകാലങ്ങള് ...പഴയ സംഭവങ്ങള് വിവരിച്ചു..അഭിനന്ദനങള്
ReplyDeleteനന്ദി സുഹൃത്തേ :) താങ്കളുടെ മനസ്സിലും ഈ ഓര്മ്മകള് ഇതിലും മിഴിവോടെ കിടക്കുന്നുണ്ട് എന്നറിയാം അല്ലാതെ ഇത് ആസ്വദിക്കാന് കഴിയില്ലല്ലോ..
Deleteവിഘ്നേഷ്,
ReplyDeleteവിഷുവിനെക്കുറിച്ചുള്ള പായാരം വായിച്ചു.ഇന്ന് ഉള്ളിയേരി 19ൽനിന്ന് കാഞ്ഞിക്കാവ് വഴി കോവിലകം താഴെ പോയിരുന്നു. ഞാൻ പഠിച്ച തുരുത്യാട് സ്കൂളിന്റെ സമീപമെത്തിയപ്പോൾ ഓർമ്മകൾ എന്നെ പുറകോട്ട് വലിച്ചു.അന്ന് തോടിനുകുറുകെയിട്ട ഒറ്റത്തടി തെങ്ങിൻ പാലം കടന്ന് വയൽവരന്പിലൂടെയായിരുന്നു പോയിരുന്നത്. ഇന്ന് അവിടെ റോഡായി. വഴികൾ മുഴുവൻ ടാർറോഡായി. വീടുകളുടെ മുഖച്ഛായ മാറി.വയലുകൾ നികന്നു...എന്റെ ഓർമ്മയിലുമുണ്ട് തുരുത്യാട്ടെ വിഷുക്കാലം.പക്ഷേ എല്ലാം ബ്ലാക്ക് ആന്റ് വൈറ്റിലായിരുന്നു എന്നുമാത്രം.കേപ്പ് മാത്രമായിരുന്നു അനുവദനീയമായ പടകം.മത്താപ്പും ചേരട്ടപ്പടകവും ഇളനീർപ്പൂവുമൊക്കെ എന്റെ ബാല്യകാല സ്വപ്നങ്ങളിൽ വിരുന്നു വന്നിരുന്നു.ഉള്ളിയേരിയിൽ വന്നപ്പോഴാണ് ചില പടകങ്ങലൊക്കെ ഞാൻ നേരിൽ കാണുന്നത്. പുരകെട്ടിന്റെ ആഘോഷം എങ്ങനെ മറക്കാനാണ്!ഇത്രമാത്രം ആത്മബന്ധങ്ങൾ വിളക്കിച്ചേർക്കുന്ന മറ്റേത് ജനകീയാഘോഷമാണ് ഉള്ളത്...എന്റെ ഇളയച്ഛനായ എടപ്പോത്തിൽ അപ്പുക്കുട്ടിനായരും പുരകെട്ട് വിദഗ്ദനായിരുന്നു.ചെറുപ്പത്തിൽ എനിക്ക് ഏറ്റവും പേടിയുള്ളത് അദ്ദേഹത്തിനെയായിരുന്നു.രാരംകണ്ടി ക്കുമുന്പിലൂടെ കിഴക്കയിലേക്കുപോകുന്ന ഇടവഴിയിലെ ഇരുട്ടും ഏകാന്തതയും ഞാൻ ഇപ്പോഴും സ്വപ്നത്തിൽ കാണാറുണ്ട്. ..ഓർമ്മകളുടെ നിലാവെളിച്ചം െന്നെവന്നു തൊടുന്നു.നന്ദി.നല്ല നിരീക്ഷണങ്ങൾ,നർമ്മബോധം,ഒഴുക്കുള്ള ഭാഷ..വിഘ്നേഷ്ന് നന്നായി എഴുതാൻ കഴിയും..
പഴയ വിഷുക്കാലം ഓർമ്മിപ്പിച്ചതിനു വിഗ്നെഷിനു നന്ദി.ചാണകം മണക്കുന്ന തണുത്ത കോലായിൽ എനിക്കൊന്നു കൂടി തല ചായ്ക്കണം.. എന്റെ ഏട്ടന്മാരോടൊപ്പം പടകം പൊട്ടിച്ചു കളിക്കണം..പാമ്പ് ഗുളിക കത്തിച്ചു അതിന്റെ മണം ശ്വസിക്കണം..അമ്മയുണ്ടാക്കുന്ന കാരേപ്പം കഴിക്കണം..ഇനിയുമൊരു ബാല്യമുണ്ടെങ്കിൽ !!!!!!
Deleteസുരേഷ് മാഷ് : ഒരുപാട് സന്തോഷം ..
Deleteതുരുത്യാട് സ്കൂളിലെ വിദ്യാര്ഥി ആയിരുന്നു മാഷ് എന്നത് ഇപ്പോള് അറിയുകയാണ്..
എന്റെ വല്യമ്മ പഠിക്കുമ്പോള് മണലില് ആയിരുന്നത്രേ ആ സ്കൂള് മുറ്റത്ത് അക്ഷരാഭ്യാസം :)
പിന്നെ വല്യമ്മയുടെ മോന് - എന്റെ അച്ഛനും അച്ഛന്റെ മോന് ഈ ഞാനും അവിടെ തന്നെ പഠിച്ചു..
ഇടപ്പോത്തില് അപ്പൂട്ടി നായരെ മാറ്റി നിര്ത്തിയാല് എന്റെ പായാരം ശുഷ്കിച്ചു പോകും :) എന്റെ ഓര്മകളില് നിറയെ അദ്ദേഹമുണ്ട്. അച്ഛന്റെ ഏറ്റവും അടുത്ത കൂട്ടുകാരില് ഒരാള് ആയത് കൊണ്ട് മാത്രം ആയിരിക്കില്ല... പാറക്കുളം ഷാപ്പിലെ സേവയ്ക്ക് ശേഷം പറമ്പിന് മുകളില് നിന്ന് താഴോട്ടുള്ള അവരുടെ യാത്രയില് ഞാന് പലപ്പോഴും ഒരു 'അദൃശ്യ' സാന്നിധ്യം ആയിരുന്നു..നാലഞ്ചു മീറ്റര് പിന്നില് ഇരുട്ടില് അവരുടെ പാട്ടും കഥകളും കേട്ട് നടക്കും..അദ്ദേഹത്തെ കുറിച്ച് രണ്ടു മൂന്നു പോസ്റ്റുകളില് ഞാന് എഴുതിയിട്ടുണ്ട്..
സജയ് : ശരിയാ. ഞാനും കൊതിക്കാറുണ്ട്,ഓര്മ്മകളുടെ മുറ്റത്ത് നാം എല്ലാം ഒരേ തൂവല് പക്ഷികളാ അല്ലെ.. :)
ReplyDeleteഇല്ലായ്മകളും ആഘോഷമാക്കാന് കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ലെ?
ReplyDeleteമധു :)
Deleteവിഘ്നേഷ്... നന്നായിരിക്കുന്നു. ഓരോ നാടിനും ഓരോ വിഷുവാണ്. നല്ലെ ഓര്മ്മകള്
ReplyDeleteനന്ദി :)
DeleteNalla avatharanam vayichu theernnatharinjilla super.....
ReplyDeleteThanks a lot Ameer :) nammude ellam manasinte similarity ayirikam karanam..
DeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteവിഷു വിശേഷം സൂപ്പർ.ഞാൻ പടക്കം എന്ന് patayuന്ന ടീം ആണ്.
ReplyDelete